انتخاب نوع مشاوره

یک تفاوت عمده مشاوره کسب و کار با مشاوره روانشناسی این است که در حوزه کسب و کار به شرط حاذق بودن مشاور، در اغلب موارد جلسه اول برای حل مسائل بسیاری مدیران و کارآفرینان مراجعه کننده کفایت می‌کند اما در مشاوره روانشناسی، حداقل 10 جلسه برای آشنایی اولیه مشاور با مراجع زمان نیاز است؛ به همین دلیل نمی‌توان این دو حوزه را از لحاظ مدت زمان حصول نتیجه و یا هزینه هر جلسه بصورت مستقیم با هم مقایسه کرد. قطعا مواردی هم وجود دارد که برای درک عمیق‌تر مسائل یک سازمان و حصول نتایج و راه حل‌های دقیق، نیاز به جلسات متعدد وجود دارد. برداشت‌های ذهنی که احتمالا در مراجعه با مشاوران مختلف با آن مواجه می‌شوید، می تواند چیزی شبیه این موارد باشد:

– همون چیزی که می‌خواد برام بگه رو میرم توی گوگل یا کتابها می‌خونم. (دانش حاصل از گوگل و کتاب ارزشمنده ولی با تحلیل 360 درجه و مهارت حل مساله و .. فاصله زیادی داره)

– توی هر کاری آدم با پشتکار زیاد موفق میشه پس فعلا ادامه بده اگر به مشکل خوردی حالا برای پیش مشاور رفتن وقت زیاده. (در سیستم انگیزشی زرد، واقعیت و جهان را طوری برایتان به تصویر می‌کشند که گویی چند قدم دیگر بیشتر تا موفقیت نمانده اما به شما نمی‌گویند که با هر قدم اشتباه که به جلو می‌گذارید، رها کردن مسیر اشتباه برای تان سخت تر خواهد بود و گیر می‌افتید؛ پس بهتر است اگر مسیرتان را اشتباه انتخاب کرده‌اید، همان ابتدا با کمک یک مشاور با تجربه متوجه شوید؛ این مطلب همان Escalation of Commitment  یا EOC است که در روانشناسی درباره آن بسیار بحث شده)

– میرم پیش کسی که هزینش خیلی کمتر باشه تا صرفه جویی کنم. (مواقعی هست که صرفه جویی پرهزینست، مخصوصا اگر مسیر اشتباه به شما نشان داده بشه)

– کاری نداره که می‌خواد بشینه یک ساعت چند کلمه حرف بزنه فقط. (تحلیل، تشخیص و هدایت و کمک به تصمیم گیری مهارت بسیار پیچیده و کمیابی است)

– آدمهایی که پیش منتور رفتن، اتفاق خاصی براشون نیفتاده. (المان‌هایی مثل توانایی منتور یا مشاور، شبکه ارتباطی او، توانایی خود شما و انتظارات معقول یا نامعقول شما، همگی در نتایج و میزان رضایت اثر دارند)

– همین سوالارو میرم از دوستام و … میپرسم. (عمه تراپی شدن و دریافت آموزش و مشاوره زرد، انجام ندادنش از انجام دادنش بهتره)